INDAHNYA SAAT ITU -PART 1-

Sungguh indah saat itu..bile mengetahui ade seseorg sdg membesar di dlm rahim saye...
Walau mulenye hanye sekecik2 zarah btknya...namun rs bahagia n gembira yg ada dlm diri saye sungguh besar ertinya...Dah lame saye impikan saat itu...setelh 1 thn 2 bln lbh mendirikan rumahtangga apa yg saye n en suami tunggu akhirnya membuahkan hasil...Setlh lame telinga ini bingit n hati ini sakit dgn pertanyaan org2 sekeliling...Xde ape2 lg ke???...Dh cek kt pakar ker???...Xkn nk rancang kot???...X elok tggu lame2...Org tu br kawin pon dh peknen tau...<---Soalan ape la yg diorg tanye tu...Mcm tak tau plak siapa yg berhak MENENTUKAN sesuatu perkara itu dgn izinNYA.Dh berbuih gak mulut ni bg penjelasan...Sape yg tak nak anak...blom ade rezeki...Kite terime dgn redha...Mmg ms tu saye sgt sensitip...SUNGGUH...Emosi saye mdh tercalar...Sbb itu saye fhm perasaan wanita yg sdh lame berkahwin tp msh blm ade rezeki drNya...Saye amat bersyukur krn en suami selalu memberi semangat n die la yg slalu memujuk hati ini...Tak lupe juga Mak n famili yg tau n fhm dgn ape yg saye rasai...Saye yakin doa Mak satu penyebab saye merasai kegembiraan ini...Saye sgt berpuas hati...berbaloi penantian saye...Saye msh igt lg pd 7 OKTOBER 2008 d mana pada saat itu secara tidak rasmi saye tau saye bakal jd ibu...Mengapa saye ckp secr tdk rasmi???Sbb blm kompemkan ngan doktor...saye cek ngan pregnancy test yg saye bli d APEX lps blk keje...Pd hal en suami dh berpesan tak pyh ler bli kang meraung2 bile tgk result -ve die gak yg kene pujuk...Saye ni degil...g gak bli secr senyap2...kebetulan mgu tu en suami keje shift ptg jd saye kene blk sendiri la...Misi ditrskan...Alang2 dh d APEX saye singgah McD utk bli beger...Misi selesai...Saye pulang ke rumah menaiki LIMO NADI PUTRA...Driver dh siap menanti...(Fuiyo pakai driver tu...yer la driver bus...sekali naik 50 sen jer)Dlm perjlnan pulang otak saya ligat berpk...hati ni berdebar2 pon ade...mcm jatuh cinta pandang pertama jer debaran tu...bkn ape berdebar memikirkan result yg bakal saye ketahui nanti...Mlm itu selps selesai solat maghrib sambil menonton tv n menikmati beger,dtg suara menghasut utk wat test...oh no...saye dh tekad nk wat test sok hari sbb org ckp tepat result wat ms tu...tp jiwa saye sudah kacau...dihantui perasaan tak sabo yg mane mmg itulah sikap sebenar yg ade dlm diri ini...buntot ni dh rs panas tak dpt nak dok diam...mmg la buntot ni panas sbb byk lemak2 tepu yg tak mencair...kepala otak dah berserabai memikirkan apa yg saye ptt lakukan...nk wat tak...nak..tak..nak...akhirnya saye yg mmg dh tak sabo ni mengalah jugak...dgn langkah yg ayu lg gemalai saye pon melangkah ke toilet utk membuat test...no...no...no...bkn test memandu...mahupun testing...testing 123...test urin daaa...semudah 1,2,3 jer test tu...tak pakai talian hayat pon sng jer kuar resultnya...Bdn msh menggeletar ketika itu krn perasaan berdebar menunggu result msh bersisa...Tak percaya pon ade dgn ape yg saye lihat...Really...Btui ker ni...Aku mimpi kot...tp aku tak tido...mcm mane ble mimpi ni...Itulah yg bermain2 di kotak pkran saye...Agak terkezut dgn result yg kuar...Biar betik???Setlh pasti saye berdiri di alam nyata...Wow...rs nk melompat lbh tinggi pon ade...Nak jerit YABEDABEDU...pon ade...Tapi kene ler relax...control beb...Kene la jaga KESOPANAN n KESUSILAAN...Dgn perasaan gumbira lg tak sabo2 saye pn call en suami utk melaporkan berita terkini lg sensasi...Ape reaksi suami saye???...Eh...btui ker...tersilap kot...Alat tu slh kot...Kene wat lg tu bkn ble caye...Cehhh...wat penat jer bgtau...en suami agk krg percaye plak...Utk membuktikan result td tepat lg jitu saye wat lg test...DESUPPP...laju giler result kuar...msh same seperti td...KOMPEM PUNYER...Saye tak mimpi n tak silap...Bile hati dh gumbira n berbunga2...mule la saye tersenyum kambing sorg2 dh mcm kerang busuk pon ader...Walau hati ini rs sgt2 gumbira...teruja n same waktu dgnnya...hati ni msh berdetik kesangsian...ragu2 pn ade...bkn ape tkt faktor2 lain yg ble sbbkn result tu jd +ve...Ahhh...ni yg tak best ni...Tak kire mlm ni gak nk g klinik cek...Rsnyer tak pernah org g klinik mlm2 bute setkt nk kompemkn result pregnancy test...Saye jer org itu...Npk sgt tak sabo2...Mcm mane ler nk rawat sikap tak sabo2 ni yer...Mmg mlm tu gak saye g klinik pas en suami pulang dr keje...Saye ckp kt en suami nk g gak mlm tu sbb kang tak tido smp pg la saye asyik berpk...En suami yg baik hati lg penyabar ni pn ikut la ckp pn isteri ni...Smp kt klinik dlm nk kul 12...takder patient pon...doktor pn siap main tenet lg...Saye trs terus-terang...Camnilah doktor saye dtg mlm2 ni bkn sbb skt kronik ke ape...saye cume nk wat pregnancy test jer...TGK SUNGGUH BERTERS-TRG KN...Mls nk buang karen doktor...Straight to the point ajer...Setlh wat ape yg ptt(tak pyh ler nk bgtau wat ape kn...lu pk la sendiri)doktor pn bgtau la resultnyer...Tahniah yer Puan,result mmg +ve...puan dh peknen 5 weeks...Reaksi en suami...berbunge2 dgn senyuman mukenyer...Haa...td pn isteri bgtau tak caye...br skang nk sengih2...Kami pulang ke rumah dgn hati yg berbunge2...Mlm itu mmg tido amat lena sekali...yer sungguh lena en suami tido hingga berdengkur bagaikan beruang kutub yg kesejukan jer bunyinye...sedangkan saye msh terkebil2 lg tak dpt tido krn exited memikirkan perjalanan baru yg akn saye tempuhi...Tp dlm exited perasaan msh lagi ragu2...bkn ape saye tkt saye peknen tp kandungan berada d tpt tak sepatutnye...result still ble +ve lg kn...Hati mule rs tak syok...Oh no...Apsal la otak ni suke berpk sejauh itu...Tensi btui...Make 3 hari selps itu kami g lg klinik tp kali ini klinik lain...Doktor mengesahkan result saye +ve...Saye pn bgtau la mengenai kerisauan yg bersarang dlm kepala otak saye ni...Bkn ape tkt molar pregnancy or ectopic pregnancy...Doktor mule menenangkn hati saye...Insyaallah kandungan ok n berada d tpt septtnye...Walaupon scan blom ble npk die yakin kandungan shat n ok...Baru le saye rs lege...Doktor suh dtg scan bile kandungan dh 8 weeks sbb ms tu dh ble npk...3 minggu selps itu saye dtg lg...Tak sabo2 nk tgk bb kami ni...Alhamdulillah...kami dh boleh lihat bb kami...kecik ajer...Perasaan ms tu sungguh gembira...Rs terharu pon ader...Anak Ummi...Itulah yg berdetik dlm hati saye...Indahnye saye rskan bile mengetahui benda hidup yg sdg membesar dlm rahim saye ini bakal menyinari hidup kami sekeluarga...Dh lame saye tunggu..akhirnya Allah makbulkan jua...Kini saye rs tak kekurangan lg...Hidup saye dh sempura walau byk kekurangan yg ade pd diri ini...Ar-Rayyan membuatkan diri saye begitu sempurna...Hingga kini bile melihat Ar-Rayyan saye msh tdk percaye saye sudah melalui detik2 manis membawa Ar-Rayyan ke dunia ini...mengandung n melahirkan Ar-Rayyan merupakan perkara yg paling bermakna di dlm hidup saye...Ketahuilah Ar-Rayyan,Ummi sgt sayangkan Ar-Rayyan sepenuh hati,jiwa n raga Ummi...Sayang,Ummi hrp Ar-Rayyan dpt menjd anak yg soleh,baik,bijak,beragama n dpt membanggakan keluarga,agama,bangsa n negara...Memiliki Ar-Rayyan adalah benda yg tak ternilai harganya...Walau byk cabaran n dugaan yg Ummi tempuhi utk mendptkan Ar-Rayyan,bg Ummi semua itu berbaloi bile dpt melihat senyuman manis n ketawa Ar-Rayyan yg mengiburkan hati...UMMMI SAYANG AR-RAYYAN...