GELAGAT SI ANAK BUJANG

Rayyan dah nak masuk 11 months...
Another 1 month to go...months will be turn to year...
Macam-macam gelagat rayyan skang...
Ntah ape pesen...ntah dari mane die blajo...skang die suke beno menonggeng...menonggeng sambil kaki kangkang...die tgk dari celah kangkang...gaya cam nak cek org ke hantu jejak kaki kat lantai ke tak kekdahnye...rayyan...rayyan...macam-macam la rayyan ni...

Rayyan dah pandai panggil abah...sungguh jeles tau...rayyan dok berdamping ngan ummi je tapi die ble sebut abah dulu...ummi bolayan ngan rayyan baru tau...
Abah balik keje bukak-bukak je pintu rayyan sengih...pastu cakap.."hai...abahhhhhh"...
Ingatkan sistem pendengaran saye dah rosak...rupenye ok...sebab en suami pon dengar perkataan yg same...
Habis sweet la tu sebut nama abah...sebut ummi lagi sweet tau...

Ooo...satu lg peel rayyan...setakat ni peel pebret die la...suke beno tido menonggeng...aduiii...
Dah la kalo tido tu suke masuk kawasan ummi ngan abah...habis disondol-sondolnye kite...
Sampai ummi tido tersepit...abah lagi kesian dah di sekadar pinggiran...hampir2 nak jatuh katil..silap posisi mmg bertapa atas lantai la jawabnye....

Dan 1 lagi yang saye perasan rayyan suke dengar azan...die akan berenti dan dok diam...sambil tu die ikut dgn versi bahasa die...tu takpe...kalo die pergi hafal lagu dangdut tu mak kurang berkenan ye...
Pendek kate die suke ngan program INDAHNYA IMAN kat Oasis...tp takde la lame die nonton...
ade la barang seminit dua...pastu dok takmo diam cam ulat beluncas...tp biar le die tak dok diam...dr dok diam kang susah hati plak saye...rase something wrong no where plak...

Rayyan...rayyan...rayyan...cepat je anak manje ummi ni dah beso...sedar2 sok rayyan dah nak kawin ...Ohh tidak...saye dah semakin tue rupenye!!!

KEJADIAN ITU AMAT DASYAT

Tengok tajuk memang gempak...
Tapi memang gempak dan dasyat pon...
Pihak yang menaggung akibat lagi la terasa tamparannya...

Semalam kami pergi ke umah abang en suami aka abang ipar saye la di KL...
Tujuan kami untuk mengambil ibu en suami...
Lebih kurang sebelum kul 7 malam kami bergerak la dari umah...

Biase la sebelum g mane2 saye akan packing brg rayyan ape2 yg patut...
Bawak bekal makan,minum,pampers...cuma 1 je yg saye tak bawak...biase g jalan dekat pon bawak...
Tapi semalam ntah jin mane yg hasut cakap tak payah bawak maka saya abaikan la benda tue...
Apakah benda itu???suspen...suspen...suspender btul...
Ala bukan ape pon...bawa baju spare rayyan je...sbb semlm ntah nape la rs malas semacam nak letak baju spare...bukannye bole berpeluh ketiak pon kalo saya buh baju rayyan tue...huh sungguh spoiled btul...

Perjalanan kami berjalan lancar cume bile tibe kat KL jalan jammed...mula la rs panas bontot...panas atie ...panas segala-galanye...nasib baik tak nyanyi lagu IPA REZIAH "PANAS...PANAS"...sbb saye tak tau pon lirik lagu tue...kalo tak mau buat konsert percuma...

Masa nak dekat2 sampai umah abang ipar...
Tibe2 saya terbau 1 bau yg tidak syak lagi...gunakan tanpa was-was...
Ohh tibe2 hidung yg kembang jd mancung sbb menahan bau yg sungguh delicious dari rayyan...
Pada hal kat umah saya dah pesan kat rayyan...
"Rayyan kalo rayyan nak poo poo rayyan tgu balik umah tau...langkah je masuk umah poo poo la...ni tgu dlu tau"...
"Duuu daaa...baaa..."tu rayyan jawab versi die la...agaknye die cakap orait set ummi...
Sekali die wat hal daaa...tp takpe la...kite maafkan la...nasib ade bawak pampers...
Sementara tunggu nak sampai mmg hazab la idung en suami n saye menahan...
Rayyan relax je wat muka tak bersalah...

Setelah meredah ujan dan jammed kami pon sampai la kat tpt yg dituju...
Sekali masa nak melangkah kuar dari kete...
OMG...NO...NO...NO....WHY...WHY...WHY...????AYOYO APPA AMMA...
Hampir2 nak berbahasa JERMAN dah saye bile melihat situasi yg sedang berlaku...

Nape la rayyan poo poo terkeluar kawasan...aduiii..abis penampilan glamer mak nyahhh...
Penampilan glamer dah dicemari...(takat pakai t-shirt ngan jeans pon glamer ke <--- poyo minah ni)
Rasa nak pengsan bile mengenangkan baju spare yg tertinggal di rumah...dan hampir2 nak koma bile mengenangkan ummi pon takde bawak sepersalinan baju spare...
Nih mmg betui2 kes naya...
Kejadian ngeri yg agak dasyat dalam kalender tahun ini...

MORAL OF THE STORY :
Jangan lupe atau lebih tepat jangan malas bawa baju anak...baju sang ibu juga jgn dilupa...sediakan payung sebelum hujan...kalo payung gerai tu lebih afdal...

PENGARANG JANTUNG HATIKU DEMAM

Anak kesayangan saye demam...
Masuk arini dah 3 hari...biasa rayyan tak pernah demam selama tempoh ini...paling lame pon sehari...
Kesian rayyan...tak aktif macam selalu...mungkin sbb badan terasa lemah...
Bile rayyan sakit...saye rase tak terdaya...sedih meihat rayyan menanggung kesakitan...
Itulah perasaan seorang ibu...mana sanggup melihat anaknya kesakitan...
Mana mungkin membiarkan anak keseorangan di tgn org lain ketika ini...
Maka sudah 3 hari saye bercuti...2 hari cuti kecemasan (EL)...dan hari ini saye memohon cuti rehat setelah berbincang dgn pegawai atasan...
Rayyan cepat2 sihat ye sayang...bole kite main-main...ummi rindukan rayyan yg ceria...yg selalu bergurau dgn ummi...walau rayyan suke buli ummi...rayyan penghibur hati ummi...permata hati ummi yg bersinar indah...

PERASMIAN BUTIK ONLINE BABYRAYYANCOLLECTION

Dengan ini saya merasmikan pembukaan BBRAYYAN COLLECTION...
Happy shopping...jgn malu2 & jgn segan2 untuk menjenguk butik online kami di bbrayyancollection.blogspot.com ...

ADAKAH INI WAJAH YANG DICARI?

Pada 3 April yang lepas kami suami isteri telah membawa rayyan ke Carrefor Wangsamaju...
Apa kejadahnya jauh bebeno g Carrefour pd hal kt Putrajaya ni pon ade gak...
Mesti la bersebab...kalo tak takde la kami ke sane...buat buang karen jer walaupun badan kami takde karen (ekkk saye rase saye ade karen kot sbb slalu sgt kene shot letrik)...

Tujuan sebenar kami hanya 1 (bukan 1 Malaysia) ye...
Saje2 sahaja mencuba nasib...kalo takde rezeki pon takpe...kita belasah je...kalo ade rezeki alhamdulillah...
Tapi dalam ati kuat mengatakan mungkin rezeki tak berpihak pada kami kot...
Apa2 hal kita tunggu la keputusan nanti...

Ape lah yg minah ni membebel sorang2 kan...
Tak bgtau pun ape tujuan kami g ke sane...nak pot pet pot pet aje...
Sebenarnya kami bawa rayyan untuk join contest pencarian duta kecil carrefour...
Saje2 je...suka-suki...kebetulan last date contest tu 3 April bertempat kat Wangsamaju n Batu Pahat...
Tu yg sampai ke ceruk sane...

Tapi kesian gak kat rayyan...
Kebetulan hari tu die tak sihat...tengah selsema ngan batuk jd mukanya takde mood la...
Jenuh la saye n en suami jd badut nak bg rayyan berikan pose mengancam,senyuman menarik...
Sia-sia je sebab rayyan wat muka takde perasaan...kuciwa gak la...biase rayyan suke beno pose dpn kamera...tak salah pon sbb org tgh tak sihat...cube kalo kite tak sihat kene paksa camtu mau bengang kan...
Asalnya memang la nak batalkan hasrat kami bawa rayyan mencuba nasib tu...opahnya beria suruh g...jd kami pon g la...
Malas la nak membebel banyak2...untuk tatapan sume inilah antara gambo rayyan yg di photoshoot pd hari tersebut...

Kesian rayyan, nampak sgt muka org tgh selsema...

KEAKRABAN ITU MEMBAHAGIAKAN

Kalo tengok tajuk dah macam tagline iklan je...
Dah lame jugak la saye tak update blog...reason sebab skang saye tgh super bz ngalahkan bz bodi...opppss bukan bz bodi ye...silap cakap...ngalahlan super woman bini superman...
Bz di rumah...di tpt keje skang dah tak bz sgt...cume skang tgh bz berbuat sesuatu...berkenaan ngan peribadi+keje(tp bukan keje urusan rasmi ye)...
Nanti dah settled sume...saya akan umumkan...cehhh macam penyimpan mohor2 besar nak buat pengunguman raya je bunyinya...
Tunggu la ape yg saye nak umumkan ye...now let it be a secret...cewahhh speaking london nampak...

Lagi sebulan lebih rayyan dah nak masuk setahun...rase cam tak caye pon ade...
Mmg cepat sgt masa berlalu...rase tak puas nak main2 ngan rayyan yg masih baby...nanti dah beso lain plak cara mainnye...tak ble la nak gomol2,cium2,peluk2...ye la kalo umur dah 12 tahun takkan la nak main gomol2 ngan rayyan...tak macho la nanti anak bujang saye tue...

Rayyan skang dah pandai protes...tak padan ngan umur...kalo kita tak bagi ape yg die nak mule la die jerit ngan suara nyaring...bikin panas telinge ok...nasib baik la comey kalo tak mau kene piat telinga budak kecik tue...huhuhu...ada unsur2 penderaan nampak...
Skang budak kecik tu suka sgt "mengemas" rumah...kalo mengemas betul takpe...ni "mengemas"...takkan tak faham kot...maksudnye dlm erti kata songsang menyelerak...ala geram betul...port pebretnya kat rak tv tue...suke bebeno die memunggah barang dalam laci...mmg la banyak  khazanah dalam tue...mmg sgt teruja la die explore...sampai kan dgn kepala skali die masukkan dalam laci tue...aduiii anak ku yg macho...jgn la wat perangai cam tue...penat ummi...
"Rayyan,ummi sumbat kamu punggah...ummi sumbat kamu punggah"...dah mule la saye berkata2 macam mesin popcorn nie...dah macam bertih jagung tahap bebelan saye tue...
"Rayyan ummi punggah kamu sumbat...ummi punggah kamu sumbat"...ooo itu bukan feedback dr rayyan ye puan2 n tuan2...tuh suara halus (halus la sgt) yg datang dr abah rayyan...saje je nk bg ummi hot...terkekeh-kekeh en suami gelak-gelakkan saye...

Satu lg kegemaran rayyan skang ni ialah aktiviti kutip-mengutip dan sumbat-menyumbat...
Pantang tengok benda2 bersepah mula la kutip terus sumbat dlm mulut...uihhhh yg nih wat mak hangin nyah...
Mak masak spesel2 untuk rayyan tak mo makan...ble main sembur2 nyah...pastu siap kepal2 nasik kt tangan die g tenyeh2 kat lantai...nak nak lantai saye baru pas mop...uihh...mmg nak berapi rasenye...
Kalo jumpe tisu ke kertas ke...selotape ble plak die sumbat dalam mulut ngan kunyah2 penuh berselera...
Tak ble lepa sekejap ade je aktivitinye...sedar2 tgk tgh mengunyah2 objek yg tak dpt dikenal pasti...ape lagi mula la saya korek mulut si kecik tue...buatnye die telan duit syiling tak ke naya...tu kalo duit syiling...kalo buatnye die kunyah cili api haaa...ni bukan tinge saye berapi...nih tinge rayyan la...kang tak pasal2 jd cam monyet dlm cite tv pendidikan dulu (kalo korang masih igt g la...mase tu saye kecik g)...nak remind balik memori korang ni antara dialognye...
"tolong...tolong dah bape ari aku tak makan..."
pastu kure2  tu bg la monyet tu makan ape die nak kt kebun tue...punye exited monyet tu smp pilih nak makan cili sbb kaler merah yg menariks lg tertariks...
"aku nak jugak..aku nak jugak"
"tak boleh monyet...tak boleh...yang itu tak boleh makan"...
"aku tak peduli..aku tak peduli...aku nak jugak"
CUT...tak payah la nak berdialog lebih2 kalo korang tak igt tak payah susah2 nk remind kay...bukan bg gaji korang naik pon kalo igt...

Tapi dalam byk2  peel rayyan tu satu ni mmg buat saye rase sgt bahagia...merasainya bersama rayyan anak yg saye sayangi...so sweet...bile rayyan bermanje2 ngan saye...rase diri ini amat diperlukan...disayangi...
Rayyan kalo tido mmg pebret suke rapat2...kadang2 sebelum tido die akan golek2 atas perut saye...kadang2 sampai tido atas perut saye...bukan senang nak rase macam tu tau...mungkin sejak dari lahir sampai skang die masih tido sekatil ngan saye maka manjanye itu masih melekat smp tido mesti nak rapat2 ngan ummi...nak cium bau ummi...
Rayyan walau kadang2 ummi marah2 manje ngan rayyan sbb rayyan notti tp dlm hati ummi ni penuh kasih sayang tau...
Ummi harap bile rayyan dah besar nanti rayyan masih lagi jd anak manja ummi...menyanyangi ummi sepenuh jiwa dan raga...INGAT TU TAU SAYANG...

Lihat la kemanjaan anak bujang saye tue...gambor ni ditangkap oleh en suami yg bersiap nk g keje...saye pon tak perasan sbb tgh asyik dibuai mimpi zzzzz...